De wonderlijke tombe van Amphipolis

Het is eigenlijk van de zotte dat hier nog niets te lezen was over de tombe van Amphipolis in Noord-Griekenland. Nu de laatste ruimte ook leeggeschoffeld is en er een skelet te bestuderen valt, kan de hamvraag, namelijk wie in deze tombe begraven ligt, beantwoord worden. Dat het iemand is uit de kring rond Alexander de Grote lijkt redelijk vast te staan, maar wie dan precies?

Tot die tijd moeten wij ons laven aan de schoonheid van de tombe. Gelukkig zijn de Grieken ook verzot op deze tombe en staat het internet vol met afbeeldingen en virtuele reconstructies.

Zoals hieronder de prachtige mozaïekvloer met de roof van Persephone door Hades. Van links naar rechts zijn Hermes, Hades en Persephone te zien (of Mercurius, Pluto en Proserpina zo u wilt). Oh ja, en wat paarden natuurlijk. De meest plausibele verklaring die wij hebben gelezen voor het gat in het midden is dat er ooit een grote Ionische zuil op is geplaatst.

Digitale kaart van Pompeii

Al sinds jaar en dag bestaat er een fantastische kaart van de antieke stad Pompeii, in de volks- of beter gezegd archeologenmond de Eschebach-kaart. Deze magnifieke kaart, met alle toen bekende oude muurtjes erop, is van de hand van de in 1982 overleden Hans Eschebach.

Hierboven een stukje van deze Eschebach-kaart. 

Gelukkig gaat ook de klassieke archeologie met zijn tijd mee, al is het misschien wat trager dan de rest van de wereld. Nu is er namelijk ook een virtuele kaart van het oude Pompeii beschikbaar, gewoon op een deel van google-maps. Bekijk het hier. Let op: alleen voor archeofielen.

Met het gymnasium op stap: Rome 2014

Het is ons weer gelukt. We hebben onze gymnasiasten weer de blaren op de voeten weten te lopen en de breinen weten vol te proppen met klassieke levenswijsheden en vaardigheden. Naast kennis over antieke tempels, barokke kerken en schilderijen uit de Renaissance, hebben onze leerlingen nu ervaring met voorrang nemen in plaats van krijgen, met hoe je iemand een applausje geeft zonder geluid (met zwaaiende handen in de lucht) en hoe je je vakkundig over je lacunes in kennis heen kunt bluffen.

En natuurlijk dat je je docenten nooit helemaal kunt vertrouwen, zoals de climax van de spannende avondwandeling hieronder (=sleutelgat zoals eerder op dit blog beschreven).

Zeer gedwee lieten de leerlingen zich meevoeren over de kasseien van de oude stad. Zo gedwee zelfs dat zij tegen alle verwachtingen in op een bepaald moment zelfs anderhalf uur de tijd kregen om plastic prul voor het thuisfront aan te schaffen. De leiding wist niet wat ze overkwam.
Natuurlijk heeft iedere reis zijn tegenvallers, zo was de opgraving van de oude havenstad van Rome veel eerder dicht dan normaal, blijkt eind oktober de zon eerder onder te gaan (wie had dat gedacht) en stond er een rij van twee uur voor de St. Pieterskerk. De leerlingen lieten zich echter nooit uit het veld slaan en monter ploeterden zij voort. Het was een onvergetelijke reis. En natuurlijk zeggen we dat ieder jaar, maar dan mag dit jaar zeker niet uit blijven. Dank jullie wel.

Hier een impressie van de reis.