Wat mevrouw Richter van Sinterklaas kreeg

Toen ik gister op school aankwam, zag ik tot mijn grote verrassing een pakje in mijn postvak liggen! Het bleek een cadeau van de Sint, met een gedicht:

 

Beste Judith,

Sint is heel trots op je leerlingen en jou,

want zelf knoopte hij op school aan Grieks en Latijn geen touw,

al kreeg hij dat uiteindelijk nog wel voor elkaar

- een Sint die geen Latijn kan, is toch een beetje raar-

maar jullie zijn werkelijk sterren in vertalen

en leren zo ook nog de mooiste verhalen.

Er is alleen één nadeel aan deze nieuwe tijd:

met een mobiel of iPod ben je snel je aandacht kwijt.

Sint ziet te vaak een leerling met zo’n rotding voor zijn neus,

dat lijkt hem in de les een heel slechte keus.

Hij zou dan willen roepen: ‘Doe dat toch niet, bij Zeus!’

maar vanaf nu heb jij het redmiddel in huis.

Want als voortaan een kind met zijn mobieltje spelen gaat,

dan staat de juf gelijk met het woordenboek paraat.

Niet voor een portie strafwerk, wel nee joh, ben je mal,

maar omdat ze daarin dat ding opbergen zal.

Zo is straks iedereen weer altijd bij de les

en stijgen jullie cijfers hoog boven de zes!

Groeten van de Sint

 

 

 

Wat erin zat?

Een woordenboek Latijn? Maar dat heeft een lerares klassieke talen toch wel?
Ja, natuurlijk, een normaal woordenboek Latijn heb ik wel, en ook een andersom woordenboek en zelfs een spreekwoordenboek, maar dit woordenboek had ik toch nog niet:

 

 

Het is een kluisje! Om mobieltjes in op te bergen van leerlingen die ermee zitten te spelen tijdens de les. Die Sint snapt precies wat leraren nodig hebben. Dankuwel, Sinterklaas!